Naakt Model Tekenen

Zo zag ik het geadverteerd: Naakt Model Tekenen. Een cursus in Amsterdam.

Over het succes van de cursus is mij niets bekend. Een mens kan maar hopen dat de cursusruimte goed verwarmd was.

De lezer denkt nu: waar zit de fout?

Een model zonder kleren aan is toch een naakt model? Zoals een kind dat klein is toch een klein kind is? Of een hond die lief is een lieve hond?

In taalkundige termen: moet er niet steeds een spatie komen tussen het adjectief en het erop volgende substantief?

Er wordt hier een kleine doos van Pandora geopend.

We eten immers rodekool (geen spatie). We eten ook groene kool (wel een spatie). En er groeien in onze tuin groene en rode kolen (ja, een spatie). 
Of: Heb je al een rode hond gezien? Ons buurmeisje had wel rodehond. 

Als steeds in het Nederlands begint de taalregel met 'doorgaans'. 

Doorgaans komt er een spatie tussen het adjectief en het substantief. Er zijn echter bijzondere woorden. In een volgend hoofdstukje kom ik er even op terug.

Over naar het naaktmodel. 

In het belang van de kunst hoop ik dat het Amsterdamse naaktmodel inderdaad naakt was en dus een naakt model. 

Waarom komt er dan geen spatie tussen de twee delen van het woord naaktmodel? 

Het antwoord is simpel. Het woord naaktmodel bestaat uit twee substantieven: (het) naakt  en (het) model.
Het naakt is een afbeelding van een naakte mens. Wie een cursus naaktschilderen volgt, leert naakten schilderen. Hij of zij (de kunstenaar in spe dus) hoeft er niet voor uit de kleren.
Een naaktmodel staat model voor een naakt. Om die reden is een naaktmodel steeds een naakt model. Met kleren aan zou het niet lukken. 

Wat onthoud je?

• Er lopen vermoedelijk teleurstellend weinig naakte mensen rond in de Amsterdamse kunstacademie.
• Twee substantieven worden in het Nederlands doorgaans aan elkaar geschreven. Je merkt het al: doorgaans. Er valt - wat dacht je - veel te zeggen over het onderwerp. Leesvoer voor later!